Drugi rok działalności MSN rozpoczyna się od dwóch dużych wystaw otwierających się w tym samym czasie – „Kwestia kobieca 1550–2025” i „Miasto Kobiet”. To okazja, by zobaczyć prace blisko 200 artystek z całego świata, od Artemisii Gentileschi i Angeliki Kauffmann przez Tamarę Łempicką, Fridę Kahlo i Evę Hesse po Tracey Emin, Yoko Ono i Talę Madani.
„Kwestia kobieca 1550–2025” to opowieść o historii sztuki widzianej z perspektywy kobiet. Wystawa przygotowana została przez kuratorkę i historyczkę sztuki Alison M. Gingeras, którą warszawska publiczność mogła poznać podczas współtworzonej przez nią wystawy Aleksandry Waliszewskiej „Opowieści okrutne”. Amerykanka proponuje opowieść o pięciu stuleciach twórczości kobiet, która łamie stereotypy. Ekspozycja podważa przekonanie, że przed XX wiekiem świat sztuki był niemal wyłącznie męski. Mimo zakazów i stereotypów kobiety tworzyły, wykorzystując sztukę jako narzędzie potwierdzania własnej podmiotowości, walczyły o miejsce w kulturze.
Alison M. Gingeras, kuratorka wystawy „Kwestia kobieca 1550-2025” oraz Joanna Mytkowska, dyrektorka MSN.
Ekspozycja została podzielona na dziewięć galerii tematycznych, ukazujących, jak kobiety wykorzystywały sztukę do opowiadania o świecie i sobie samych. Sekcja „Niezłomne kobiety” przywołuje XVII-wieczne wizerunki „femmes fortes” zestawione z feministycznymi reinterpretacjami Lubainy Himid, Chiary Fumai czy Cindy Sherman. W „Mocy palety” autoportret staje się narzędziem wywalczonej autonomii. Dział „Edukacja i kanon” odsłania bariery instytucjonalne, na które natrafiały artystki, i pokazuje, jak współczesne twórczynie – m.in. Guerrilla Girls – domagają się zmiany reguł historii sztuki.
Artemisia Gentileschi, „Zuzanna i starcy”, The Collection of Paul Graf von Schönborn-Wiesentheid.
