Obecnie trunki znane jako „Rosyjskie Szampanskoje” jest tak naprawdę postsowiecką reinkarnacją tego, co nazywano „radzieckim szampanem”, a więc popularnym i tanim trunkiem musującym. Produkcję „radzieckiego szampana” rozpoczęto w latach 30. XX wieku. Ten trunek z założenia miał mieć ekskluzywny charakter, a jednocześnie miał być produktem dostępnym dla każdego obywatela ZSRR.
Czytaj też: Wielki kryzys w Szampanii. Prosecco pogrąża słynny region
Jak powstaje francuski szampan?
Czym różni się rosyjski „szampan” od szampana z Francji? Podstawowa różnica tkwi w sposobie produkcji. Francuskie szampany powstają w wyniku tzw. metody tradycyjnej, zwanej też do niedawna szampańską. Na początku spokojne wino bazowe trafia do butelek z dodatkiem liqueur de tirage, czyli mieszanki drożdży i cukru. Następuje tzw. druga fermentacja, w wyniku której powstaje dwutlenek węgla.
W następnym kroku, zwanym dégorgement, usuwa się z wina osad z drożdży, wskutek czego traci się też pewną ilość wina. Brak ten uzupełnia się w trakcie dosage, czyli dodawania mieszanki wina i cukru, mającej wpływ na poziom wytrawności szampana. Ostatnim etapem jest dojrzewanie szampana w butelce.
Wina musujące produkowane metodą tradycyjną powstają we Francji również poza Szampanią (noszą tam nazwę crémant), a także w Niemczech (sekt) i w hiszpańskiej apelacji Cava. Do ich produkcji używa się lokalnych odmian winorośli, co w połączeniu z odmiennymi warunkami geograficznymi daje rozmaite style tych win. Oczywiście tradycyjna metoda produkcji stosowana w tych regionach jest w Europie zaakceptowana i legalna.
