I Ty możesz zostać joginem

Wraz z modą na weganizm i coraz częstszymi postawami pro-ekologicznymi, joga stała się dobrze widzianą aktywnością. Ale czy – podobnie jak w przypadku klubów fitness – każdy może zawitać w progi takiej szkoły? I jak wybrać tę właściwą?

Pytam o to Gosię Galecką, która prowadzi w Warszawie szkołę Satwa Joga

fitness, yoga and healthy lifestyle concept – group of people meditating in lotus pose at studio

Foto: sukces.rp.pl

Nauczyciel

W Polsce każdy może prowadzić szkołę jogi, nie trzeba być certyfikowanym nauczycielem.

– Mam wykształcenie medyczne, przerobioną bazę anatomiczno-fizjologiczną. Bardzo mi się to przydało, kiedy robiłam kursy jogowe. Po dwutygodniowym kursie, bez wcześniejszych podstaw, ciężko zrozumieć jak ruch wpływa na ciało człowieka. Mój sposób na prowadzenie jogi, to szeroko pojęta metoda połączenia ruchu z oddechem, podparta dużą wiedzą anatomiczną – mówi Galecka, która z jogą związana jest od 2014 roku, kiedy to odkryła jej dobroczynne działanie na ciało i duszę.

Po wielu przeprowadzonych sesjach, odbytych kursach i warsztatach, ukończyła kurs instruktorski u prof. Janusza Szopy – człowieka, który dla jogi w Polsce zrobił bardzo dużo. Dobrze, jeśli prowadzący jest wykształcony w konkretnym nurcie jogi. Jeśli chce się podążać ścieżką jogi, lepiej zacząć od tradycyjnych form, gdzie i tak jest z czego wybierać. Dobry nauczyciel będzie umiał zobaczyć człowieka ze wszystkimi jego możliwościami i ograniczeniami, i wskazać mu dobry kierunek. – Joga to nie fitness, wymaga więcej pokory, tu nie chodzi o osiągi – mówi Gosia.

Ciało

Możemy wybierać z zajęć o różnej intensywności. Ważne, aby nie iść za modą, tylko posłuchać siebie. Regularność też jest bardzo ważna. Praktyka zostawia w ciele ślad. Ciało zapamiętuje schematy ruchowe i, czasami nawet po przerwie, bardzo sprawnie się w nich odnajduje.

fot. Michał Galecki

Foto: sukces.rp.pl

Ważnym elementem jogi jest Savasana, czyli pozycja relaksacyjna na koniec każdych zajęć. Zmusza, aby na kilka minut leżąc na macie, zamknąć oczy w obecności innych osób i poobserwować swoje ciało, swoje wnętrze, „uziemić się”. Dla niektórych początkowo może to być najtrudniejszy moment praktyki. Zwłaszcza, kiedy jesteśmy zaprogramowani bardzo zadaniowo. W jodze chodzi o tę świadomość ciała. Aby zostawić za drzwiami wszystkie sprawy do załatwienia, telefony do wykonania, obiady do ugotowania i poczuć się naprawdę „tu i teraz” z własnym ciałem i jego wszystkimi sygnałami. Nawet sporadyczny kontakt ze skupieniem na sobie może przynieść pozytywne efekty.

Oddech

Oprócz wykonywanych asan, w jodze pracujemy z oddechem.

fot. Adobe Stock

Foto: sukces.rp.pl

Pranajama (prana – energia, jama – w ciele) czyli praktyka oddechu jest bardzo ważnym elementem. Systemów oddychania jest bardzo dużo, choć, z obserwacji Gosi Galeckiej, często ludzie, którzy mają wyłącznie fizyczne podejście do jogi, nie chcą włączania tego dla nich „zbyt duchowego” elementu do praktyki. Pranajama zakłada bowiem, że jesteśmy w stanie, według własnych założeń panować nad swoją energią życiową. Geeta Iyengar – córka Iyengara, które pisze sporo o jodze dla kobiet, zaleca samą pranajamę kobietom w pierwszym dniu menstruacji, kiedy nie praktykujemy asan.

Droga

fot. Adobe Stock

Foto: sukces.rp.pl

Nurtów wywodzących się z hatha jogi jest sporo. Możemy zdecydować się na Ashtanga Jogę, która jest niezwykle trudną, wymagającą codzienną praktyką, albo skorzystać z dość popularnej, wykorzystującej szereg pomocy, jogi według Iyengara. Kobietom często poleca się jogę Kundalini, a chcącym zostać w klasyce, jogę Sivananda. Do tego istnieje masa odłamów i nowych stylów, nie zawsze mających dobry wpływ na każdego. Gosia poleca mi dokument pt. „Bikram” o niezwykle popularnym w latach 90. w Stanach Zjednoczonych nurcie i jego liderze.