Bikini to dzieło francuskiego inżyniera i projektanta Louisa Réarda. Żadna szanująca się aktorka czy fotomodelka nie chciała promować tak nieprzyzwoitego stroju odkrywającego znaczącą cześć kobiecego ciała. Reard zaangażował więc striptizerkę Micheline Bernardini. Sesję zorganizowano na słynnym paryskim basenie Piscine Molitor. 5 lipca 1946 roku Reard przedstawił swoje dzieło. Odpowiedzią był powszechny szok i zgorszenie.
Bikini: początek rewolucji obyczajowej
Rok 1946 roku to początki Zimnej Wojny. Świat, świeżo po traumie II wojnie światowej, wchodził w nowy etap. W 1946 roku uwagę świata przyciągnęły amerykańskie próby atomowe w atolu Bikini na południowym Pacyfiku. Wszystkie media pisały o amerykańskiej superbroni. Louis Réard próbował wykorzystać tę popularność atolu na Pacyfiku i strój plażowy swego projektu nazwał „bikini”.
Czytaj też: Wracamy do lat 90.: szorty kolarskie znów są modne
Na pomysł zaprojektowania minimalistycznego stroju kąpielowego wpadł nieco wcześniej inny Francuz, projektant mody Jacques Heim. Swój projekt nazwał „Atome”. Minimalistyczna forma stroju miała odnosić się do najmniejszej cząsteczki materii. Strój Heima zakrywał jednak nieco więcej ciała niż ten autorstwa Louisa Réarda dlatego nie wywoływał aż takich emocji. Réard zagrał odważniej i wygrał.
Nowy plażowy ubiór rzeczywiście był eksplozją w ówczesnym świecie mody. Tak śmiałe odkrywanie kobiecego ciała było w latach 40. nieakceptowalne. W przekonaniu wielu ludzi przyzwoita kobieta powinna na plaży prezentować się skromnie, a okrywanie bioder czy ud godne jest co najwyżej pań wątpliwej reputacji.
Atol Bikini – od niego pochodzi nazwa kostiumu kąpielowego, który zrewolucjonizował świat w XX wieku. Fot: Ron Van Oers, CC BY-SA 3.0, Wikimedia Commons
