Diego Armando Maradona był zapewne najlepszym piłkarzem, jakiego kiedykolwiek miała Argentyna. Leo Messi z całą pewnością jest piłkarzem wybitnym, ale o nie mówi się o nim jako o półbogu. Tymczasem Maradona miał taki status. Na boisku był gwiazdą pierwszej wielkości, miał talent, jaki zdarza się raz na milion i mnóstwo okazji do tego, żeby wszystko zaprzepaścić. Mimo to sięgnął szczytu, choć nie bez kontrowersji, które ciągnęły się za nim przez całe życie.
Informacja o śmierci genialnego piłkarza jest wstrząsem dla całego świata, choć Diego od lat pozostawał w cieniu. Jego kariera nie poukładała się tak, jakby tego chciał. Jako selekcjoner reprezentacji Argentyny nie osiągnął sukcesów, odchodził w niesławie po porażkach. Jako trener nie zrobił kariery, prowadził poślednie zespoły. Dodajmy do tego problemy osobiste, uzależnienie od narkotyków i zarzuty dotyczące stosowania dopingu.
Jeśli ktoś szuka kryształowego bohatera, z pewnością nie znajdzie go w osobie Diego Maradony. Mimo to na boisku Argentyńczyk dokonywał rzeczy niezwykłych i za to kochały go miliony kibiców na całym świecie. Do dzisiaj, patrząc na jego boiskowe wyczyny, trudno pojąć, że ktoś mógł grać w ten sposób, tak bardzo dominować na boisku i tak ośmieszać rywali.
Jak opowiedzieć o życiu Maradony, o którym napisano wiele książek i nakręcono wiele filmów dokumentalnych? Spróbujemy zrobić to przy pomocy kilku zdjęć, pokazując karierę Diego, jego sukcesy, chwile chwały i upadki.
Rok 1973: Diego, nadzieja Boca Juniors
13–letni Diego Maradona w stroju Los Cebollitas, młodzieżowej drużyny Boca Juniors. Diego urodził się w ubogiej rodzinie, która do Buenos Aires przeniosła się z argentyńskiej prowincji Corrientes. Diego wychował się w biednej dzielnicy na obrzeżach Buenos Aires. Skaut piłkarski wypatrzył 8-letniego Maradonę podczas podwórkowego meczu. Jako 13-latek Maradona był już uznawany za piłkarskie objawienie, bez trudu ogrywał rówieśników.
