Czy Donald Trump zemści się na Hollywood?

„Make America Great Again” – głosił Donald Trump w kampanii wyborczej. Teraz, gdy został prezydentem, chce „przywrócić wielkość Hollywoodowi”. Sprawić, by stolica amerykańskiego przemysłu rozrywkowego odzyskała swoją zagubioną, jego zdaniem, świetność, by była „silniejsza i ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej”. Wybrał już sobie nawet specjalnych ambasadorów tej akcji. Będą nimi Mel Gibson, Sylvester Stallone i Jon Voight. Mają mu doradzać, jak sprawić, by wrócił „złoty wiek Hollywoodu”.

Wszyscy trzej panowie są przebrzmiałymi gwiazdorami, którzy największe sukcesy odnosili pod koniec poprzedniego stulecia, wszyscy też popierali Trumpa w czasie poprzedniej prezydentury i ostatniej kampanii wyborczej. 78-letni Stallone nazywał go „drugim George’em Washingtonem”, a 85-letni Voight „najlepszym prezydentem od czasu Abrahama Lincolna”. Kilka miesięcy temu ten „nocny kowboj”, a prywatnie ojciec Angeliny Jolie, w wywiadzie dla „Variety” przypomniał, że popiera Trumpa od roku 2015. Z kolei 69-letni Gibson, zatrzymywany za prowadzenie samochodu po pijanemu i skazany za przemoc domową, nie tylko wychwalał Trumpa, ale również krytykował jego kontrkandydatkę Kamalę Harris. Wiceprezydentkę USA wręcz obraził, mówiąc, że ma „IQ słupa ogrodzeniowego”. 

Są i inni, którzy wspierali i wspierają Trumpa. Przede wszystkim Elon Musk, który na jednym z wieców Trumpa mówił: „Ameryka osiągnie wyżyny, jakich nigdy wcześniej nie widziała. Przyszłość będzie niesamowita”. Za Trumpem murem stał aktor i wrestler Hulk Hogan.

Prodemokratyczna Kalifornia

Ale zwolennicy zaczynającego właśnie kolejną prezydenturę Trumpa są w świecie kina w absolutnej mniejszości. Kalifornia głosuje na demokratów. Po stronie ich kandydatów zawsze stawali najwięksi: Steven Spielberg, Meryl Streep, Harrison Ford, Julia Roberts, George Clooney, Leonardo DiCaprio, Matt Damon, Jeff Bridges, Jennifer Lawrence, Sarrah Jessica Parker czy też Taylor Swift, Billie Eilish, Beyonce, Eminem i Bruce Springsteen, który w czasie kampanii przestrzegał, że Trump jest tyranem. - Nie rozumie tego kraju, jego historii ani tego, co znaczy być głęboko amerykańskim – mówił.  - Kamala Harris będzie chronić twoje prawo do debaty w kwestiach polityki lub idei. Trump żąda bezwarunkowej lojalności, mówi o zemście – wtórował mu w czasie kampanii Harrison Ford. Stevie Wonder śpiewał Kamali Harris „Happy Birthday”, a Lady Gaga, która na inauguracji prezydencji Bidena wykonała amerykański hymn, podczas ostatniej kampanii pojechała do Pensylwanii, by tam namawiać ludzi do głosowania na Harris.

Kolejnym powodem, dla którego Donald Trump może nienawidzić ludzi kina, jest film „Wybraniec”, w którym Ali Abbasi opowiedział o początkach kariery Donalda Trumpa i o jego relacjach z szemraną, mroczną postacią, jaką był prawnik Roy Cohn. To on odegrał niechlubną rolę jako prokurator w czasach makkartyzmu (przypomniał to m. in serial „Anioły w Ameryce”), a młodego Trumpa nauczył wiary w siebie, ciągłego atakowania, a przede wszystkim tego, by nigdy nie przyznawać się do porażki i nie przepraszać. Abbasi pokazał też w filmie nielojalność Trumpa w stosunku do swojego mentora. 

W poście na Truth Social (@Trump Daily Posts) Donald Trump nazwał „Wybrańca” tanią, zniesławiającą i politycznie obrzydliwą robotą walącą w niego jak siekierą. Przed wyborami dodał, że filmowcy chcą „zranić największy ruch polityczny w historii kraju" i dodał: „Scenarzysta tej kupy śmieci Gabe Sherman to łajdak i haker bez talentu”. 

Ratunek dla Hollywoodu?

Co więc naprawdę zapowiada Trumpowa obietnica „ratowania” Hollywoodu? Zemstę? Wspieranie własnych zwolenników? I co właściwie mają ratować dzielni staruszkowie z Voightem na czele? Jak twierdzi Trump, Hollywood stracił „wiele interesów w ciągu ostatnich czterech lat na rzecz obcych krajów”. Samo to określenie budzi wątpliwości. Kinu amerykańskiemu rzeczywiście nawet w konkurencjach oscarowych coraz trudniej jest walczyć z produkcjami z innych części świata. Dziś już krytycy zastanawiają się, czy na rozmaite nagrody większe szanse ma amerykański „Brutalista”, czy francuska „Emilia Perez”. 

Pozycję ekonomiczną amerykańskiego przemysłu filmowego osłabiły ograniczenia z czasu covidowej pandemii, a potem strajk scenarzystów i aktorów. Ale na listach kasowych przebojów nieodmiennie królują przeboje hollywoodzkie, często zresztą są to sukcesy starych, odgrzewanych tematów.